طرح توجیهی پرورش انگور دیم

پرورش انگور دیم

پرورش انگور دیم

ما برای شما طرح توجیهی پرورش انگور دیم را برای دانلود قرار داده ایم انگور يكي از مهمترين محصولات باغي دنيا به شمار مي رود و در اكثر منـاطق ايـران كشـت و پـرورش آن متـداول اسـت . سابقه پرورش تاك به هزاران سال قبل از ميلاد مسيح باز مي گردد و تصاوير و نقوش انگـور بـرروي ظـروف باقيمانـده از تمدن هاي پيشين ، شاهدي گويا از سابقه و اهميت اين محصول است. ايـران بـا داشـتن تنـوع اقليمـي مناسـب و فرهنـگ كهـن كشاورزي ، همواره مهد پرورش تاك بوده و در هر كجا كه آب و آباداني وجود داشته انگور نيز از ميوه هـاي مـورد توجـه بوده است ، تقريباً ميتوان گفت كه در تمام نقاط ايران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب انگور كشت مي شود . اما بهترين نتيجه در مناطقي به دست مي آيد كه مناسب شرايط زيستي گياه مو باشد . اين گيـاه افسـانه اي ، دامنـه سـازگاري وسـيعي داشته و به انواع خاك و اقليم ها تقريباً سازگار است و در مكانهايي كه بعضي از درختان ميوه نمي توانند زنده بمانند ، تـاك رشد و نمو يافته و حتي مقداري محصول نيز به بار مي آورد . نياز آبي كمي داشته و در مناطقي كـه سـاليانه داراي حـداقل ۲۰۰ تا ۴۰۰ ميليمتر بارندگي باشند با تكنيك هاي صحيح كشاورزي و بصورت ديم بعمل مي آيد. تنوع اسـتفاده از محصـول انگور و همينطور انعطاف پذيري گياه به روشهاي مختلف تربيت محبوبيت آنرا دو چندان نموده است . ميوه انگور از مراحـل اوليه رشد ( غوره ) و تا كاملاً رسيده ( مويز) و فرآورده هاي مختلف و متنوع حاصله مـورد اسـتفاده قـرار مـي گيـرد و در سبد تغذيه ي خانوار جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص داده است . كوتاه بودن درختچـه مـو و پـر بـاري آن همـواره از نكات مورد توجه باغداران در انتخاب آن بعنوان گياه مورد علاقه خود بوده است . سطح زير كشت انگور در جهان ۱۹۶/۴۰۶/ ۷ هكتار و توليدي معادل ۶۱۰۱۸۲۵۰ تن مي رسد . كه اسپانيا با سطح زير كشـتي معـــادل ۰۰۰/۱۰۰ /۱ هكتـــار مقـــام اول و ايـــران بـــا ۲۷۰ هـــزار هكتـــار ســـطح زيـــر كشـــت مقـــام هفـــتم را دارا مي باشد .

آیا نیاز به ثبت شرکت است؟

كاشت انگور ديم

روش معمول و مرسوم تكثير انگور با استفاده از قلمه هاي خشبي مي باشد . ريشه زائـي آسـان قلمـه هـاي انگـور همـواره بعنوان يك مزيت نسبي در كشت مستقيم بوته تاك بوده است ، اما اين روش از تكثير انگور اگر در زمان مناسب و به روشي درست انجام نشود ، نتايج خوبي به همراه نخواهد داشت و باعث عدم استقرار گيـاه در خـاك مـي شـود . در بيشـتر منـاطق انگورخيز ، در بهار هر سال اقدام به كاشت مستقيم قلمه ها در عمق كم و بدون ريشه درخاك مي شود و به دليل برخورد با گرماي تابستان وسيستم ريشه اي ضعيف ، گياهان حاصله تلفات زيادي داشته و كشاورزان مجبور به واكـاري در سـالهاي بعد مي شوند . در چنين سيستم كاشتي ، گياهان در سال اول رشد بسيار ضعيفي داشـته و گسـترش شـاخ وبـرگ در آنهـا ضعيف است ، بنابراين بدليل عدم ذخيره كافي هيدراتهاي كربن ، مقاومت گياه در برابر سرماي زمستانه كاهش يافته و تعداد زيادي از گياهان نيز سرما زده و خشك مي شوند . به همين دليل در كشورهاي پيشرفته انگورخيز، از اينكار اجتناب شده و براي رفع اين مشكل از كاشت قلمـه هـاي ريشـه دار در زمين استفاده مي گردد . و يا پيوند ارقام بر روي پايه هاي متحمل به خشكي نيز سودمند خواهد بود .اما در ايران كشاورزان در بعضي از مناطق با داشتن تجربه طولاني روشهاي خاصـي را ابـداع كـرده و آن هـم افـزايش عمـق كاشت و تقريباً افزايش طول قلمه هاي خشبي است كه تا اندازه اي موفقيت آميز بوده اما در مجموع تلفات زيـادي را نيـز بـه همراه دارد . استفاده از قلمه هاي ريشه دار توأم با آبياري تكميلي و سيستم كاشت لوزي روشي موفقيت آميـز در پـرورش ديم به حساب مي آيد و مي تواند نتايج بهتري به همراه داشته باشد .