طرح تولید انواع گز

طرح تولید انواع گز

طرح تولید انواع گز – گز معانی گوناگونی دارد اما مشهورترین آن نام درختچه ایست که در حدود ۳۰ گونه آن شناخته شده است. در عربی آن را “طرفا” و در هندی “چهاو” گویند. صمغ و شیره ی این درخت کاربرد های مختلفی دارد از جمله بعنوان مسهل جهت اطفال و استفاده در رنگرزی و دباغی و درمان امراض چشم و کاربرد های دیگر.

معروفترین گونه این درختچه ،گزانگبین است که در مناطق کویری و شوره زارهای اطراف اصفهان و خوانسار و برخی مناطق چهارمحال و بختیاری از جمله کوه های اطراف بلداجی می روید و از آن ماده شیرین و مطبوعی به نام “انگبین” بدست می آید که در گزسازی استفاده می شود .در سال های اخیر به علت کاهش چشمگیر انگبین ، افزودنی های مشابه مثل ترنجبین و شیر خشت جایگزین گردیده است.
گز از نظر زمانی، طولانی ترین پروسه تولید را که حدود۸ ساعت می باشد دارد و به علت دارا بودن درصد قابل توجهی سفیده تخم مرغ در ترکیب مواد اولیه، سرشار از منابع پروتئینی است و همچنین به علت دارا بودن درصد قابل توجهی مغزهای مفید و مغزی مثل پسته و بادام سرشار از مواد آلی، ویتامین ها و مواد معدنی است.
گز سوغات اصلی اصفهان و کرمان، یزد و چهار محال و بختیاری یکی از تنقلات شیرین معروف و سنتی ایران است در مناطق مرکزی ایران مواد لازم برای تهیه گز از شکر، سفیده تخم مرغ، مغز بادام و پسته و هل و گلاب استفاده می‌شود.

مواد اولیه مورد استفاده در تولید انواع گز :

آب : آب مورد استفاده در تهیه گز باید آب آشامیدنی بوده و ویژگی آب آشامیدنی باید مطابق با استاندارد ملی ایران باشد.
شکر: نام تجاری آن شکر و نام علمی آن ساکاروز می باشد. شکر مادهای است خوراکی و شیرین که از دانه های ریز بلوری تشکیل شده است و به رنگ سفید و یا قهوه ای دیده می شود. شکر از عصاره ی نیشکر و یا چغندر قند به دست میآید.
گلوکز مایع : یکی از قند های مونو ساکاریدی (تک قندی ) است که به آن قند ذرت ، دکستروز و سرولوز نیز گفته می شود فرمول عمومی آن C۶H۱۲O۶ است و به خوبی در آب حل می شود. گلوکز را می توان به صورت صنعتی از نشاسته ذرت ،گندم و یا سیب زمینی توسط یک اسید معدنی رقیق در مجاورت دما و یا به کمک آنزیم تهیه کرد . شربت گلوکز به طور گسترده در صنایع شیرینی و قنادی به کارمی رود. از این ماده به طور عمده جهت جلوگیری از کریستاله شدن محصول نهایی استفاده می شود. گلوکز علاوه بر این که موجب نگهداری طعم و بوی مطبوع محصول می شود، باعث تعدیل طعم شیرینی زیاد می گردد. رنگ گلوکز شفاف با ۵/۵-۵/۴:PH و بریکس ۸۴-۸۰ درصد می باشد.
آرد: از آرد نول که بسیار نرم ،سفید و از گندم بدست می آید در تولید گز استفاده می شود . قبلاً از آرد برنج هم استفاده می شد. از آرد به عنوان پوشش در بسته بندی گز استفاده می شود.
سفیده تخم مرغ : سفیده تخم مرغ مقداری زیادی پروتئین دارد بنابراین ارزش غذایی آن بسیار بالا است . سفیده برخلاف زرده چربی بسیارکمی دارد.
بید مشک : گیاهی است از نژاد بید که اندازه آن از بید معمولی کوچک تر ولی سنبله های آن دارای اسانس معطری هستند. اسانسی از این گیاه گرفته می شود بنام عرق بید مشک هم برای معطر کردن و هم دارای خواص دارویی است.
گزانگبین : گزانگبین در منابع مختلف تحت عناوین گز خوانسار، انگبین گون، ترنجبین اصفهان و شهد پارسی نام برده شده است. طبق استاندارد شماره ۲۶۱۹ انگبین گون از نظر شیمیایی نوعی مان (manna) محسوب می شود که توسط حشره پسیل گز و در اثر تغذیه آن از شیره گیاه گون به طور طبیعی یا تیغ زدن به وسیله انسان گزی با نام Astragalus adscendens حاصل می شود.
پسته : پسته دارای مواد غذایی فراوانی است و بنابراین برای تقویت بیماران و اشخاص ضعیف مناسب است. پسته آفت های متعددی دارد که مهم ترین آنها آلوده شدن به کپک آسپرژیلوس است که سم خطرناکی به نام آفلاتوکسین تولید می کند و این سم سرطان زا است. درهنگام خرید پسته تازه به رنگ پوسته آن توجه کنید و از مصرف پسته هایی که پوسته خارجی آنها سیاه شده خودداری کنید، زیرا سیاهی به تدریج داخل مغز پسته نفوذ می کند. برای جلوگیری ازآلودگی قارچی بهتر است پسته را در بسته بندی مناسب و در فریزر نگهداری کرد.
گلاب : گلاب از تقطیر گل محمدی به دست می آید که از نظر عطر در میا ن سایر گل ها ممتاز است و خواص درمانی فراوانی دارد و برای ایجاد عطر و بو در شیرنی گز مورد استفاده قرار می گیرد. گلاب مورد استفاده باید دارای کد بهداشتی از اداره نظارت باشد .
تر نجبین: ترنجبین یک نوع افزودنی طبیعی است که در تولید گز استفاده می شود، در تسکین سرفه موثر است، خاصیت ضد عفونی داشته و میکروب را از بین می برد. ترنجبین حاوی ترکیبات قندی مختلفی چون گلوکز، سا کاروز و تری ساکارید است که به راحتی در آب حل می شود.
عسل : عسل یک ماده مقوی بوده که توسط زنبور عسل از شهد گیاهان درست می شود و از عسل به عنوان یکی از مواد اولیه برای ایجاد شرینی و طعم در گز استفاده می شود.
شیرخشت : نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان میدهد استفاده از عصاره گیاه دارویی شیرخشت اثر مطلوبی بربهبود نوزادان مبتلا به زردی دارد و به علاوه طعم و عطر مطلوبی ایجاد می کند.

کد آیسیک مرتبط با طرح تولید انواع گز

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک انواع گز : ۱۵۴۳۴۱۲۴۱۱

کد تعرفه گمرکی مرتبط با طرح توجیهی تولید انواع گز

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.
کدتعرفه گمرکی انواع گز : ۱۷۰۴۹۰۰۰

ماشین آلات تولید انواع گز :

در تکنولوژی تولید گز از دستگاه ها و لوازم مختلفی در مراحل خط تولید استفاده می شود که عبارتند از :
۱- تانکر ذخیره گلوکز : گنجایش این مخزن ۱۵ تن است و جنس آن از آهن گالوانیزه است .
۲- بشکه ۹۰ کیلویی : جنس این بشکه ها از پلاستیک است و معمولا برای حمل گلوکز به پاتیل مادر استفاده می شود.
۳- پاتیل مادر : مخصوص مخلوط کردن مواد اولیه و تهیه بار می باشد .
۴- پاتیل پخت: جنس پاتیل از مس با روکش قلع بوده که در معرض حرارت مستقیم می باشد. گنجایش پاتیل ها از ۸۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم می باشد داخل پاتیل دو پارو (همزن ) وجود دارد که کار هم زدن حلوا را انجام می دهد درثانی هنگام خروج گز کمک می کند تا به راحتی گز خارج شود.
۵- دستگاه همزن تخم مرغ : به وسیله این دستگاه سفیده تخم مرغ به قدری زده می شود تا به صورت یک کف یکنواخت در آید.
۶- میز تمیز کردن پسته : قبل از این که پسته ها داخل حلوای گز ریخته شوند بر روی میز مخصوص ریخته می شوند تا در صورتی که پوست یا گرد و غبار دارند از آنها جدا شود.
۷- میز مخصوص حمل گز خارج شده از پاتیل : این میز داری ۴ چرخ می باشد و قابلیت این را دارد که به کنار پاتیل منتقل شود و گز را که از پاتیل خارج می
کنند بر روی این میز می گذارند این میز فلزی است .
۸- وردنه : برای صاف و مسطح کردن چانه ها استفاده می شود.
۹- سینی مخصوص حمل چانه ها : فلزی و به شکل مستطیل و مشابه با سینی های مخصوص پخت در شیرینی پزی ها است.
۱۰- چرخ حمل سینی های گز : این سینی ها از جنس آهن بوده و برای جابجا کردن سینی های حاوی چانه استفاده می شود.
۱۱- دستگاه برش : کار این دستگاه ایجاد نقش های مربع یا مستطیلی شکل بر روی حلوای مسطح و البته خنک شده می باشد.
۱۲- میله مخصوص جدا کردن تکه های برش داده شده : جنس میله ها معولا از استیل است که با این میله به تکه های گز ضربه می زنند تا از هم جدا شوند و به شکل مستطیل یا مربع های کوچک درآید.
۱۳- دستگاه پرس : این دستگاه دارای یک بخش ریل مانند است که دانه های گز بروی این ریل قرار میگیرد و یک پوشش پلاستیکی اطراف هر دانه گز قرار می گیرد.
۱۴- ترازو : جهت وزن کردن بسته بعد از چیده شدن گز در جعبه ها که معمولا جعبه ها یا نیم کیلو یا یک کیلویی هستند .
۱۵- ترازوی دیجیتال : جهت وزن کردن مواد اولیه و تا یک تن را وزن می کند.

مراحل تولید انواع گز :

برای تولید گز ابتدا در ظرف بزرگی موسوم به پاتیل مادر شکر با مقداری آب (۲۰ درصد وزن شکر) مخلوط و حل می شود و حدود ۲۰ دقیقه جوشانده و در آخرین دقایق جوش بادکا یا گلوکز اضافه و بعد انگبین یا افزودنی طبیعی مورد نظر اضافه می شود (گزانگبین و یا سایر مواد جانشین شده مثل شیرخشت یا ترنجبین را اضافه می کنند ) و حرارت دهی را قطع می کنند.
بعد این مواد را به پاتیل دیگری به اسم پاتیل پخت منتقل می کنند تا در حین اینکه حرارت می بیند توسط پاروهای داخل پاتیل به هم زده شود و این مواد در این پاتیل حرارت می بینند تا آب خود را از دست بدهند و غلیظ شوند و به اصطلاح تولید سیاه چاشنی می شود. حرارت در این مرحله مهم است و حدود ۸۰-۷۰ درجه می باشد. هم زدن و حرارت دهی بر روی بار انجام می شود تا بار به سیاه چاشنی تبدیل شود.

مرحله سفیده زنی :

سفیده تخم مرغ را به وسیله دستگاه سفیده زن به هم زده تا به صورت کف درآید و حجمش زیاد شود. برای بهبود کیفیت می توان در حین عمل سفیده زنی به آن کمی پودر شکر اضافه کرد سپس سفیده ها را به پاتیل حاوی سیاه چاشنی اضافه می کنیم. اگر سیاه چاشنی داغ باشد سفیده تخم مرغ زده شده میسوزد و حالت پوکی و پفکی خود را ازدست می دهد ( مقدار سفیده اضافه شده به پاتیل نسبت به مقدار سیاه چاشنی یک به هفت می باشد). ازاین به بعد به این ماده، سفید چاشنی گفته می شود که به مرور سفید رنگ می شود و افزایش حجم پیدا می کند و به این ترتیب که دراثرحرارت و هوادهی پروتئین های سفیده تخم مرغ دناتوره می شوند و یک کف پایدار تولید می کند. بعد از این مرحله به مرحله رسیدگی میرسیم .

مرحله رسیدگی :

دراین مرحله حرارت ملایم تر و دور هم زن را آرام تر یا کندتر می کنند تا در این مرحله حلواي گز حالت رسیدگی را پیدا می کند. زمان پایان فرایند معمولاً به روش تجربی توسط سرکارگر (خلیفه )تعیین می شود به این صورت که وقتی با پشت دست محکم به حلوای گز بکوبی به دست نچسبد دما دراین حالت مهم است. اگر درصد مغز زیاد باشد گز سفت می شود و هر چه درصد مغز بیشتر باشد حلواي گز را نرم تر باید بگیریم.

مغزدهی :

در آخرین دقایق مغز پسته یا بادام و یا مخلوطی از این دو گاهی گردو، فندق، بادام زمینی و غیره را وزن کرده و به پاتیل اضافه می کنند (مقدار درصد مغز با توجه به حلوای موجود در پاتیل محاسبه می شود). بعد از اضافه شدن مغز باید گز به سرعت از پاتیل خارج شود چون مغزها داراي مقدار زیادی روغن هستند که در صورت ادامه ي حرارت دهی و هم زدن از مغز خارج شده و در بافت حالت نامطلوبی ایجاد می کنند. گز از پاتیل خارج و به قسمت پرداخت می رود. گز برداشت شده باید داراي رطوبتی باشد که پس از خشک شدن قابل شکستن باشد.

پرداخت (چونه گرفتن) :

گز ساخته شده را از پاتیل خارج می کنند که دراصطلاح چونه گرفتن می گویند. معمولاً گز به دو صورت آردی و لقمه ای عرضه می شود. اگر بخواهند گز لقمه ای تولید کنند ابتدا گز پرداخت شده را داخل قالب های سینی مانند مستطیل شکل قرار می دهند. داخل سینی ها کمی آرد سفید و نرم پاشیده می شود این سینی ها توسط چرخ به خنک ترین سالن می روند تا سرد و خنک شود و بعد از آن که خوب خنک شد آماده می شود تا توسط دستگاه برش، برش داده شود.

دستگاه برش لقمه :

چانه ها بعد از خنک شدن توسط دستگاه برش به قطعات مربعی یا مستطیلی شکل در می آید که این قطعه ها به دلیل آن که کاملا از هم جدا نشده اند با ضربه هایی که با میله استیل به ان ها زده می شود از هم جدا می شوند.

دستگاه پرس:

این دستگاه دارای یک قسمت ریلی شکل است که گزهای جدا شده توسط کارگر با تجربه یکی یکی روی این ریل قرار می گیرند و یک پوشش پلاستیکی اطراف هر قطعه را فرا می گیرد و از دو طرف دوخت می خورد و گز آماده چیده شدن در جعبه می شود. سعی می کنند گزها طوری در جعبه چیده شوند که وقتی درب جعبه باز می شود نمای خوبی داشته باشد یعنی سعی می کنند طوری گزها را بچینند که بیشترین درصد مغز مشاهده شود و بعد درب گذاری شده و وارد دستگاه سلفون می شود. گز آماده شده وارد انبار با دمای مناسب می شود و بعد به بازار عرضه می شود. هر یک ماه یک بار نمونه هایی از گز تولیدي توسط مسئول فنی به آزمایشگاه اداره نظارت تحویل داده می شود تا آزمایش های لازم بر روی گز انجام شود.

تولید انواع گز :

به طور کلی گز به دو گونه ی پسته ای و بادامی تولید می شود که هر کدام بر اساس مقدار مغز پسته یا بادام بکار رفته درآن به انواعی تقسیم می شود مثلاً به گزی ۱۰ %گویند که به ازای ۱۰۰ کیلو حلوای آن ۱۰ کیلو مغز خشکبار اضافه شده باشد و گزهایی همچون ۱۸ ،%۲۸ ،%۳۸ %و ۴۰ %به همین صورت است.

گز سفارشی :

این نوع گز بر مبنای سفارش خریداران تولید می شود و میزان مغز پسته یا بادام آن تا ۴۰ درصد می رسد . این نکته قابل یادآوری است که کیفیت و خوش طعمی گز بیشتر به انگبین و سایر ترکیبات آن بستگی دارد تا مغز به کار رفته در آن. از گذشته معمول بوده است که کاربرد بیش از ۳/۱ مغز را در تولید گز جایز نمی دانستند .

گز آردی :

در این نوع گز به جای بسته بندی لقمه های گز در جلد مخصوص (سلفون) ، از آرد بدون سبوس استفاده می شود ، بدینگونه که ابتدا مقداری آرد در ته جعبه ریخته می شود و یک ردیف از لقمه های گز که معمولا گل گرد (دایره ای) است چیده شده و روی آن را با آرد پوشش می دهند. سپس یک ردیف دیگر به همان ترتیب اضافه شده و مجددا با لایه ای از آرد پوشانده شده و بسته بندی می گردد. قرار دادن لقمه های گز در آرد ، دو خاصیت عمده دارد : اول از چسبیدن آنها جلوگیری می کند و دوم اینکه پس از گذشت چند روز گز آردی طعم مطبوع و دلپذیری به خود می گیرد.

گز بدون گزانگبین

عبارت است از فرآورده ای،‌که از عمل آوری آب، شکر، گلوکز مایع و انواع مغزها مثل : مغز پسته،‌مغز بادام،‌مغز فندق، و هم چنین سفیده تخم مرغ، گلاب،‌ عرق بیدمشک و …..، به دست می آید و به صورت آردی، لقمه­ای، سکه ای، برشی و …،‌تولید شده و در بستری از آرد یا پوشش های مجاز خوراکی یا سینی،‌بسته بندی و عرضه می گردد .

گز بدون گز انگبین آردی

گز بدون گز انگبین آردی گزی است، که در موقع پرداخت (شکل دهی) به شکل های مختلف مانند مربع، دایره و …. ، در آمده و در موقع بسته بندی در بستری از آرد قرار داده می شود.

گز بدون گز انگبین لقمه ای

گز بدون گز انگبین لقمه ای گزی است، که با استفاده از دستگاه های ویژه برش،‌ به صورت قطعات تقریباً منظم و هم شکل در آورده شده و در پوشش های مجاز خوراکی،‌ پیچیده شده باشد.

گز بدون گز انگبین سکه‌ای

گز بدون گز انگبین سکه ای گزی است، که در اندازه های کوچک (شبیه سکه) پرداخت (شکل دهی) گردیده و سپس در بستری از آرد قرار داده شده باشد و یا اینکه در پوشش های مجاز خوراکی بسته بندی گردیده است.

گز بدون گز انگبین برشی (مغز نما)

گز بدون گز انگبین برشی گزی است،‌که با استفاده از دستگاه های ویژه برش به شکل های مختلف، برش داده شده باشد .بار ساده عبارت است از مخلوطی از آب،‌ شکر و گلوکز مایع،‌که در یک ظرف بزرگ بوسیله حرارت دادن عمل آورده شده باشد.

خلاصه بررسی فنی، مالی و بازار طرح تولید انواع گز

ظرفیت تولید سالیانه : ۲۷۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۵۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۲۰۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۸۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۲۲ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۴ میلیارد تومان
ارزش ماشين آلات و تجهيزات : ۱.۳ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی : ۳۹ درصد