طرح تولید نگهدارنده مواد غذایی

طرح توليد نگهدارنده مواد غذايي

طرح تولید نگهدارنده مواد غذایی نگه‌دارنده‌ها یک موضوع تکراری در بحث‌های عمومی هستند و هر زمان که رشد می‌کنند، بسیاری از مصرف‌کنندگان آن‌ها را با مواد شیمیایی مضر و مدرن در مواد غذایی مرتبط می‌کند. اما، به عنوان یک نگاه کوتاه به گذشته، نشان می‌دهد که حفظ غذا از فاسد شدن از چند صد سال پیش انجام می‌شد، زمانی که انسان برای اولین‌بار از نمک (شور) و دود (درمان) برای متوقف‌کردن گوشت و ماهی از فاسد شدن و خراب‌شدن استفاده کردند. با وجود تعدادی از مشکلات، نگه‌دارنده‌ها امروزه بخشی ضروری از غذای ما هستند.
یک دلیل برای این افزایش تقاضای مصرف‌کنندگان برای انتخاب بیشتر، سهولت و راحتی غذا و استانداردهای بالای ایمنی غذا است. تمام محصولات غذایی حاوی مواد نگه‌دارنده غذا هستند. هدف این است که به طور کلی از فاسد شدن در طول زمان حمل و نقل جلوگیری کند. نگه‌دارنده‌ها در مواد غذایی برای مبارزه با فساد ناشی از باکتری‌ها، قارچ‌ها و مخمرها اضافه می‌شوند. نگهدارنده‌ها می‌توانند مواد غذایی تازه را برای دوره‌های طولانی‌تر نگه دارند و عمر مفید آن را افزایش دهند. از نگه‌دارنده‌های مواد غذایی برای کاهش و یا جلوگیری از تغییر رنگ، طعم و یا بافت استفاده می‌شود.

انواع نگهدارنده‌ مواد غذایی

در دسته مواد نگهدارنده طبیعی، نمک، شکر، الکل، سرکه و غیره وجود دارد. این مواد نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی هستند که در هنگام تهیه ترشی، ترشک، آب و غیره نیز استفاده می‌شود. همچنین انجماد و جوشیدن به عنوان راه‌های طبیعی حفظ مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته است.
پودر قهوه و سوپ برای نگه‌داری خشک می‌شوند. در این بخش مواد نگهدارنده طبیعی مواد غذایی مرکبات مانند اسید سیتریک و اسید اسکوربیک بر روی آنزیم‌ها کار می‌کنند و متابولیسم آن‌ها منجر به حفظ آن می‌شود.

شکر و نمک اولین مواد نگهدارنده طبیعی مواد غذایی هستند که رشدباکتری‌ها را در مواد غذایی بسیار کم می‌کنند. برای حفظ گوشت و ماهی، نمک هنوز به عنوان مواد نگهدارنده طبیعی استفاده می‌شود.(تولید نگهدارنده مواد غذایی).
دلایل متعددی وجود دارد که در تولید نگهدارنده مواد غذایی از مواد نگهدارنده استفاده می‌شود. یکی از دلایل آن این است که آن‌ها می‌توانند به حفظ و بهبود عملکرد کمک کنند و باعث کاهش تولید فساد ناشی از بسته‌بندی، هوا، باکتری، قارچ و یا مخمر می‌شوند، در حالی که به کاهش خطر آلودگی نیز کمک می‌کند. در بعضی موارد، افزودنی‌ها و مواد نگهدارنده می‌توانند به بهبود یا حفظ مزایای تغذیه کمک کنند. علاوه بر این، آن‌ها ممکن است برای بهبود طعم، بافت و ظاهر مورد استفاده قرار گیرند. به طور معمول، افزودنی‌ها و مواد نگهدارنده برای ایجاد یک طعم خوشمزه و کاهش میزان چربی استفاده می‌شود.
حفظ مواد غذایی اساساً به سه دلیل انجام می‌شود:
اول برای حفظ ویژگی‌های طبیعی غذا
دوم برای حفظ ظاهر غذاب
سوم برای افزایش ارزش ذخیره مواد غذایی

تولید نگهدارنده مواد غذایی مصنوعی

مواد نگهدارنده مصنوعی انقلابی در صنعت غذا ایجاد کردند تا از ماندگاری بیشتر محصولات غذایی اطمینان حاصل کنند. این امر توزیع گسترده و تولید انبوه غذا و همچنین گشایش بازارهای جدید را تسهیل کرده است.
فراتر از ماندگاری، مواد نگهدارنده نقش دیگری در تولید مواد غذایی دارند. به عنوان مثال، محصولات غذایی فرآوری شده و تصفیه شده برای جلوگیری از پیری طبیعی و تغییر رنگ به استفاده از مواد نگهدارنده نیاز دارند. علاوه بر این، برخی از مواد نگهدارنده نیز اهداف رئولوژیکی دارند. آن‌ها به عنوان امولسیفایر، تثبیت کننده و غلیظ کننده عمل می‌کنند تا به مواد غذایی بافت و قوام مطلوبی بدهند.
از دیدگاه سلامتی، مواد نگهدارنده مصنوعی به دلیل عوارض جانبی مختلف از جمله بیماری‌های روده و چاقی مورد انتقاد قرار گرفته اند. با این حال، جایگزینی مواد نگهدارنده دور از یک روند ساده است. فاکتورهای زیادی وجود دارد که باید در فرآوری محصولات غذایی پایدار در قفسه در نظر گرفته شود.
مواد نگهدارنده می‌توانند از مواد طبیعی مانند نمک یا الکل تهیه شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند ساخته شده از مواد شیمیایی مصنوعی باشند. مواد نگهدارنده “طبیعی” یا “آلی” لزوماً سالم‌تر از مواد نگهدارنده مصنوعی یا شیمیایی هستند. در حقیقت، مواد نگهدارنده مصنوعی مانند نیتریت ‌سدیم، بنزوات‌سدیم، پروپیونات ‌سدیم، پروپیونات ‌کلسیم و سوربات ‌پتاسیم در تهیه غذا به مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند، زیرا آن‌ها در جلوگیری از فساد مواد غذایی بسیار موثر هستند.
نگه‌دارنده‌ها به مواد غذایی اضافه می‌شوند تا مانع از رشد میکرو ارگانیسم‌ها مانند مخمر و باکتری در غذا شود. نگه‌دارنده‌ها می‌توانند فرآیند تخمیر، اسیدی شدن غذا را مهار، تحمل یا توقف دهند.
نگه‌دارنده‌ها می‌توانند به علت اکسیداسیون، مواد غذایی را از بدتر شدن و یا تضعیف یا جلوگیری کنند. نگه‌دارنده مواد غذایی برای مدت زمان زیادی استفاده می‌شود.

خشک کردن

خشک کردن یا کم کردن آب یکی از مؤثرترین راه ها برای حفظ میوه‌ها و سبزیجات است. روش خشک کردن مواد غذایی دارای مزایای حفظ تمام مواد مغذی مواد غذایی و کاهش وزن مواد غذایی است. برای حفظ ویتامین C اغلب دی اکسید گوگرد به میوه‌ها و سبزیجات افزوده می‌شود، که ممکن است برای برخی از مصرف کنندگان منجر به واکنش‌های آلرژیک شود.

دودی کردن

از روش‌های نگهداری مواد غذایی، دود کردن می‌باشد که برای محافظت از غذا استفاده می‌شود. این روش بیشتر برای ماهی و محصولات گوشت مناسب است. در روش دودی کردن مواد غذایی از روش حفاظت دوگانه گرما استفاده می‌کند، که مواد غذایی و هیدروکربن ها را جذب می‌کند.

انجماد

انجماد یک روش نگهداری مواد غذایی است که با نگهداری مواد غذایی در دمای بسیار پایین و جلوگیری از رشد هر نوع میکروارگانیسم‌ها در غذاها کار می‌کند. در زندگی روزمره، استفاده از یخچال‌ها تنها نمونه‌ای از این روش نگهداری مواد غذایی است.

کنجد

کنجد، به عنوان یک روش نگهداری مواد غذایی با آب‌بندی مواد خوراکی در قوطی‌های استریل و شیشه‌ها و سپس جوش این قوطی‌ها، بطری‌‎ها و شیشه‌ها برای کشتن هر یک از میکروارگانیسم‌های تهدید کننده باقی‌مانده انجام می‌شود. اما حتی کمی کم توجهی در این فرایند می‌تواند منجر به آلودگی آسان و سریع مواد غذایی کنسرو شده شود.

تولید نگهدارنده مواد غذایی طبیعی

در روزهای اولیه، برخی از مواد نگهدارنده طبیعی، مانند آب مرکبات، نمک، شکر و سرکه، به طور سنتی برای حفظ مواد غذایی استفاده می‌شد. با تحولات تکاملی، صنایع غذایی به دنبال استفاده از گیاهان و عصاره‌های آن‌ها به عنوان ابزار بالقوه برای نگهداری مواد غذایی بوده‌اند.

مواد نگهدارنده طبیعی محبوب

محبوب‌ترین مواد نگهدارنده طبیعی مواد بی‌ضرری هستند که همه ما با آن‌ها آشنا هستیم

نمک

نمک در طول اعصار برای حفظ گوشت و سبزیجات استفاده می‌شده است. میکروارگانیسم‌هایی که غذا را خراب می‌کنند در آب رشد می‌کنند، اما نمک این آب را جذب می‌کند و از رشد آن‌ها جلوگیری می‌کند. نمک همچنین از فساد مواد غذایی به وسیله مخمر ها
و باکتری جلوگیری می‌کند.

آب لیمو

آب لیمو حاوی مقدار زیادی اسید سیتریک و اسید اسکوربیک است که به آن ویتامین C نیز گفته می‌شود. اسید از رشد میکروارگانیسم‌ها در غذا جلوگیری کرده و آن را خراب نمی‌کند. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان قوی است که از اکسید شدن غذا جلوگیری می‌کند.

عصاره دانه گریپ فروت

عصاره رزماری

شکر

شکر نیز مانند نمک با جذب آب اضافی و جلوگیری از رشد میکروارگانیسم‌ها ، غذا را حفظ می‌کند.

اسید سیتریک (حاصل از مرکبات)

برای اینکه بتوانید در مورد چرایی خاص بودن مواد نگهدارنده طبیعی ایده بگیرید، بیایید وارد عصاره رزماری شویم و اینکه چگونه می‌تواند از محصولات محافظت کند. این فرآیند با استخراج آنتی اکسیدان از برگ رزماری از طریق روشی به نام استخراج دی اکسید کربن آغاز می‌شود. همانطور که می‌دانید، آنتی اکسیدان‌ها می توانند از زوال مواد آلی جلوگیری کنند.
استخراج مقدار کمی روغن ایجاد می‌کند که می‌تواند در محصولات مخلوط شود. علاوه بر این عصاره رزماری برای مواد آرایشی بسیار محبوب است.

نگهدارنده های شیمیایی مواد غذایی

نگهدارنده های شیمیایی مواد غذایی نیز برای مدتی مورد استفاده قرار گرفته شده است. آنها به نظر بهترین و موثرترین برای عمر طولانی تر هستند.
نمونه هایی از نگهدارنده های شیمیایی مواد غذایی عبارتند از :
بنزوآت ها ( مانند بنزوآت سدیم، اسید بنزوئیک)
نیتریت ها ( مانند نیتریت سدیم)
سولفیت ها ( مانند دی اسید گوگرد)
سوربات ها ( مانند سوربات سدیم، سوربات پتاسیم)
آنتی اکسیدان ها نیز از نگهدارنده های شیمیایی مواد غذایی هستند که به عنوان جاذب رادیکال آزاد عمل می کند. در این دسته نگهدارنده ها، ویتامین C، هیدروکسی آنیزول بوتیلدار شده(BHA)، مهار کننده های رشد باکتری مانند نیتریت سدیم، دی اکسید سولفور و اسید بنزوئیک در غذا می آیند.
بر خلاف نگهدارنده های طبیعی مواد غذایی برخی از نگهدارنده های شیمیایی مواد غذایی مضر هستند. مانند دی اکسید گوگرد و نیتریت ها. دی اکسید گوگرد باعث تحریک لوله های تنفسی برونش و نیتریت سرطان زا است.

کد آیسیک مرتبط با طرح تولید نگهدارنده مواد غذايي

کد آیسیک مخفف International Standard Industrial Classification (سیستم بین المللی طبقه بندی استاندارد صنایع) است. کد گذاری به عنوان روش ساده و دقیق برای تعیین هویت کالا، قطعات ، مدارک و اموال ، سالها است که در سطح شرکت هاو زنجیره های تأمین مورد استفاده قرار می گیرد.
کد آیسیک مواد نگهدارنده مواد غذایی ۱۵۴۹۴۱۲۵۱۷

کد تعرفه گمرکی مرتبط با طرح توجیهی تولید نگهدارنده مواد غذايي

تعرفه یا به عبارت دیگری(TARIFF) یک نوع معیار رقمی و یا عددی می باشد برای شناسی و تعیین جایگاه کالا در ترخیص کالا .
تعرفه گمرکی میزان حقوق ورودی قابل پرداخت برای ورود کالا می باشد.تعرفه گمرکی در بستر تاریخ مبتنی بر سیستم و روش های خاصی از قبیل اداره گمرک،آمار،حمل و نقل،بیمه و غیره طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.

وضعیت واردات و صادرات طرح تولید نگهدارنده مواد غذايي

با جستجو در اطلاعات گمرک تا امروز تعرفه گمرکی اختصاصی به این محصول اختصاص نیافته لذا میزان واردات و صادرات آن نا مشخص میباشد.

پیش بینی وضعیت سرمایه گذاری طرح توجیهی مواد نگهدارنده

ظرفیت تولید سالیانه : ۳۰۰ تن
نرخ برابری دلار : ۲۲۰۰۰ تومان
مساحت زمین موردنیاز : ۳۵۰۰ مترمربع
زیربنای کل : ۱۲۰۰ مترمربع
تعداد نیروی انسانی مورد نیاز : ۲۲ نفر
میزان سرمایه گذاری ثابت : ۶ میلیارد تومان (بدون احتساب هزینه زمین)
ارزش ماشين آلات و تجهيزات : ۳ میلیارد تومان
نرخ بازده داخلی در سال مبنا : ۳۶ درصد